Bir yolculuk hikayesi....

Sabah saat 7 sularında Sivas/Merkez’den 30 izci olarak yola çıktık. Yaklaşık 2.5 saat yolculuktan sonra ‘Gölbaşı’nda kahvaltı yapacağımız yere geldik. Kahvaltı için izciler arasında görev paylaşımı yaptık. Kimimiz semaver yakacak kimimiz otobüsten eşyaları getirecekti.Kahvaltıyı yapıp keşif için etrafı dolaşmaya başladık.

Arkamızda bulunan tepeye çıktık, gölde deniz bisikletine bindik, fotoğraflar çektik, kahvaltı yerimize geri döndük.  Eşyaları geri toplayıp otobüse geri dönerken, geride kalan arkadaşlar çöplerimizi toplamayı ihmal etmedi .  Orayı temiz bırakmak zaten görevimiz di. Bizde izci olarak bunları severek ve isteyerek yaptık.

 Sonra tekrar yola koyulduk sıradaki durağımız Şelale’ydi.  Yolculuğumuz 40 dakika sürdü. Şelaleye geldiğimizde oranın turist ve zirayetçilerle dolu olduğunu gördük. İki dağın arasında kalan dere yatağı ve dağların birleştiği yerde taşların arasından akan şelale ilgimizi çekti .

  Dağ arasında kaldığımız için gölge ayrıca soğuktu. Şelale den sıçrayan sularla ıslandık, ferahladık. Arabada zaten yeterince ısınmıştık.  Orada da biraz vakit geçirdikten sonra sıradaki ziyaret edeceğemiz yere yolculuğumuz başladı.

        Sonunda Darende/MALATYA ‘ ya ulaştık. Bu yolculuk ise 25 dakika sürdü. Gittiğimiz yerde de önceden gittiğimiz şelaleye benzer bir görüntü vardı birtek şelalesi eksikti.

 Burada biraz kalabalık olduğumuz için yer bulmakta zorluk çektik ama yinede hemen su kenarına oturduk.Yine hep birlikte işlere el attık ve hızlıca domates, biber ve soğanları doğradık bir yandan ızgarayı yaktık. Orada köfteleri kızarttık afiyetle köfte ekmeklerimizi yedik. Sonra biraz daha tepede bulunan balık kuyularına çıktık ve Orayı da inceledik. 

Sonradan eşyaları toplayarak otobüse doğru yok aldık. Ve tekrardan yola çıktık. Bu yolduluğumuzda otobüste elmalaramızı yedik.

 Bir  saatlik yolculuktan sonra Şuğul vadisine vardık. Saatler 17’yi gösterdiği için vadi biraz serindi.  Tesadüf bu ki yeni geldiğimiz vadi de iki dağ arasından geçen küçük dereden oluşuyordu. Buradada şelale yoktu. Piknik yeri de yoktu.  

Bizde vadiyi geçir dağlara doğru yürüyüp biraz tırmanış yaptık. Doruğa ulaşamadan yorulduk. Ama bayağı yukarıya çıktık. Sonra vadi girişine geri döndük. İnsanların orada yaptıkları alabalık yetiştirmesini inceledik ve biraz da öğrendik.

  Geri dönüş yolumuz biraz daha uzundu . Yaklaşık iki saat sürdü. Ama dönüşte izlediğimiz güneşin batışı bize yorgunluğumuzu hatırlattı bir yandan da dinlendirdi. İzlenmeye değerdi.

Yolumuz bittiğinde teker tekre evlerimize dağıldık. Eminim hepimiz gider gitmez gezinin ne kadar eğlenceli geçtiğini anlattıktan sonra dinlenmek için yatağa girmişizdir. Ekibimiz böyle bir faaliyeti en yakın sürede tekrar beklemekte…

09-05-2011

Yorumlar